Rozporządzenie
z dnia 22 grudnia 1998 roku
w sprawie trans granicznego samochodowego transportu towarów
i kabotażu
(Fed. Dz. Ust. I nr 87 z 30.12.1998 str. 3976)
Na podstawie § § 17 i 23 ust. 3 i 5 ustawy o trans
granicznym samochodowym transporcie towarów z dnia 22 czerwca 1998 roku (Fed.
Dz. Ust. I str. 1485) w związku z art. 56 ustawy o dostosowaniu zakresów właściwości
z dnia 18 marca 1975 roku (Fed. Dz. Ust. I str. 705) i zarządzeniem
organizacyjnym z dnia 27 października 1998 roku (Fed. Dz. Ust. I str. 3288)
Federalne Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Mieszkalnictwa zarządza,
co następuje:
Rozdział 1
Transport samochodowy na podstawie licencji Wspólnoty [
§ § 1 - 3]
§ 1
Udzielanie i cofanie licencji Wspólnoty
(1) Rząd kraju związkowego lub instytucja przez niego
upoważniona wyznacza urząd właściwy (Urząd d/s Licencji) dla
udzielania licencji Wspólnoty zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 881/92
Rady z dnia 26 marca 1992 roku w sprawie dostępu do rynku usług w
dziedzinie towarowego transportu samochodowego na obszarze Wspólnoty w
zakresie przewozu towarów z lub do kraju członkowskiego lub tranzytem
przez jeden lub kilka krajów członkowskich (Monitor Wspólnot
Europejskich Nr L 95 str. 1). Właściwy miejscowo jest ten Urząd d/s
Licencji, w zakresie właściwości terytorialnej którego to urzędu mieści
się siedziba przedsiębiorstwa wnioskodawcy.
(2) Odnośnie licencji Wspólnoty stosuje się
odpowiednio niżej wymienione postanowienia ustawy o samochodowym
transporcie towarów:
- § 3 ust. 3a (Wymogi co do zdolności finansowej
przy wydawaniu kolejnych egzemplarzy zezwolenia),
- § 3 ust. 5 (Cofnięcie i odwołanie
zezwolenia),
- § 3 ust. 5a (Wysłuchanie),
- § 4 (Informowanie branżowej organizacji
przedsiębiorstw działających jako zakład ubezpieczeń w zakresie
obowiązkowego ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków),
jeśli przedsiębiorcy nie udzielono zezwolenia zgodnie z dyspozycją
§ 3 ustawy o samochodowym transporcie towarów,
- § 8 ( Tymczasowa kontynuacja świadczenia usług
w zakresie samochodowego transportu towarów) i
- § 21 (Nadzór).
§ § 1 i 3 rozporządzenia w sprawie wydawania zezwoleń
na świadczenie samochodowych usług transportowych (postępowanie w
sprawie złożonego wniosku oraz zwrot dokumentów) stosowane są
odpowiednio.
(3) Urząd d/s Licencji jest urzędem właściwym dla
przeprowadzania kontroli i podejmowania decyzji zgodnie z dyspozycją
artykułu 11 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 881/92.
§ 2
Informowanie o zmianach i prostowanie dokumentów
Jeśli po wydaniu licencji Wspólnoty ulegnie zmianie
- nazwa lub forma prawna przedsiębiorstwa,
- właściwy sąd rejonowy, w przypadku gdy przedsiębiorstwo
wpisane jest do rejestru handlowego lub do rejestru spółdzielni,
- adres siedziby lub adres oddziału lub
- nazwisko lub adres przedsiębiorcy (w przypadku spółki
- organu upoważnionego do reprezentowania, np. wspólnika lub zarządzającego
spółką, w przypadku spółdzielni - członka zarządu, w przypadku
wspólności spadkowej - współspadkobiercy, w przypadku osoby niepełnoletniej
- przedstawiciela ustawowego) lub osoby ustanowionej do kierowania działalnością
w dziedzinie towarowego transportu samochodowego lub stanowisko
zajmowane przez jedną z tych osób w przedsiębiorstwie,
wówczas przedsiębiorca obowiązany jest poinformować o
tej zmianie niezwłocznie Urząd d/s Licencji i na żądanie zmianę
udokumentować. Jeśli zmiana dotyczy danych zawartych na dokumencie
licencyjnym, wówczas przedsiębiorca obowiązany jest przedłożyć niezwłocznie
w Urzędzie d/s Licencji licencję oraz uwierzytelnione odpisy licencji w
celu dokonania sprostowania danych.
§ 3
Właściwość Federalnego Urzędu Transportu d/s
Towarowego (Urząd Federalny)
Federalny Urząd d/s Transportu Towarowego (Urząd
Federalny) jest urzędem właściwym dla informowania zgodnie z artykułem
10 i 11 ust. 2 i 3 zarządzenia (EWG) nr 881/92 oraz podejmowania przedsięwzięć
zgodnie z art. 8 ust. 2 do 4 zarządzenia (EWG) nr 3118/93 Rady z dnia 25 października
1993 roku w przedmiocie ustalania warunków dopuszczania przedsiębiorstw
transportowych do świadczenia samochodowych usług transportowych na
terytorium kraju członkowskiego, w którym przedsiębiorcy ci nie są
osiadli (Monitor Wspólnot Europejskich nr L 279 str. 1), znowelizowanego na
mocy rozporządzenia (EG) nr 3315/94 Rady z dnia 22 grudnia 1994 roku
(Monitor Wspólnot Europejskich nr L 350 str. 9).
Rozdział 2
Trans graniczny samochodowy transport towarów na
podstawie zezwoleń CEMT i zezwoleń CEMT w zakresie przewozu mienia
przesiedlenia [ § § 4 -7]
§ 4
Zakres obowiązywania, udzielanie i cofanie zezwoleń
CEMT
(1) Zgodnie z rezolucją Rady Ministrów Europejskiej
Konferencji Ministrów Transportu (CEMT) z dnia 14 czerwca 1973 roku w
sprawie wprowadzenia w życie multilateralnego kontyngentu w zakresie
drogowego transportu towarów (Fed. Dz. Ust. 1974 II str. 298) w każdorazowo
obowiązującym brzmieniu, zezwolenia CEMT udziela się przedsiębiorcy,
który
- jest posiadaczem pozwolenia w rozumieniu § 3
ustawy o samochodowym transporcie towarów lub licencji Wspólnoty w
rozumieniu artykułu 3 zarządzenia (EWG) nr 881/92 i
- spełnia warunki co do wystarczającego
wykorzystywania zezwolenia.
Zezwolenie CEMT wydawane jest każdorazowo na okres
jednego roku.
(2) Urzędem właściwym dla wydania zezwolenia jest
Urząd Federalny. Do wniosku wnioskodawca obowiązany jest dołączyć
kopię pozwolenia lub kopię licencji Wspólnoty. Dalsze szczegóły postępowania
w przedmiocie wydania zezwolenia (przetarg publiczny), w szczególności
odnośnie warunków co do wystarczającego wykorzystania zezwolenia,
regulowane są na mocy dyrektywy, którą Federalne Ministerstwo
Transportu wydaje w porozumieniu z najwyższymi urzędami d/s transportu w
krajach związkowych. Jeśli istnieje przekonywujący interes dotyczący
spraw związanych z przedsiębiorstwem osoby ubiegającej się o
zezwolenie lub przekonywujący interes osobisty wnioskodawcy, na przykład
w przypadku śmierci spadkodawcy lub gdy działalność przedsiębiorstwa
lub samodzielnej, dającej się wydzielić części przedsiębiorstwa,
ma być kontynuowana, wówczas w indywidualnym przypadku można odstąpić
od publicznego przetargu.
(3) Zezwolenie CEMT wydawane jest na nazwisko przedsiębiorcy
i nie można go przenieść. Na odcinku trasy przewozu przebiegającym
na terytorium kraju zastępuje ono pozwolenie wymagane zgodnie z § 3
ustawy o samochodowym transporcie towarów.
(4) Zezwolenie CEMT może być wydane pod określonymi
warunkami, mogą w nim zostać nałożone obowiązki lub ograniczenia
co do realizacji usług transportowych.
(5) Odnośnie zezwolenia CEMT stosuje się odpowiednio
niżej wymienione przepisy ustawy o samochodowym transporcie towarów:
- § 3 ust. 3 (Wymogi co do warunków dostępu do
wykonywania zawodu)
- § 3 ust. 5 (Cofnięcie i odwołanie pozwolenia)
- § 8 (Tymczasowa kontynuacja świadczenia usług
w zakresie samochodowego transportu towarów).
(6) Zezwolenie CEMT można cofnąć również w
tym przypadku, gdy nie było ono wykorzystywano przez okres trzech miesięcy.
§ 5
Książka raportów dokumentujących przejazdy
(1) Zgodnie z rezolucją powołaną w § 4 ust. 1 odnośnie
każdego zezwolenia CEMT przedsiębiorca obowiązany jest prowadzić
książkę raportów dokumentujących przejazdy zgodnie z dyspozycją
zdania 2 powołanej rezolucji. Wpisów odnośnie przewozów ładunku i
przejazdów bez ładunku należy dokonywać w kolejności czasowej. Książkę
raportów dokumentujących przejazdy wydaje Urząd Federalny.
(2) Przedsiębiorca obowiązany jest zatroszczyć się
o to, aby w trakcie trans granicznego samochodowego transportu towarów
realizowanego na podstawie zezwoleń CEMT na całej trasie przejazdu dostępna
była książka raportów dokumentujących przejazdy. Książkę raportów
dokumentujących przejazdy kierowca obowiązany jest wozić w
samochodzie i przedkładać ją do kontroli na żądanie osób
uprawnionych do dokonywania kontroli.
(3) Wypełnione raporty dokumentujące przejazdy
przedsiębiorca obowiązany jest przedkładać w Urzędzie Federalnym w
ciągu dwóch tygodni po upływie każdego miesiąca kalendarzowego. Jeśli
w danym miesiącu kalendarzowym nie dokonano żadnego przewozu ładunku na
podstawie zezwolenia CEMT, wówczas przedsiębiorca obowiązany jest złożyć
zawiadomienie o niedokonaniu żadnego przewozu w terminie określonym w
zdaniu 1.
(4) Urząd Federalny obowiązany jest dokonać
analizy raportów dokumentujących przejazdy zgodnie z poleceniami
Federalnego Ministerstwa Transportu.
§ 6
Sprostowanie dokumentów
W przypadku zmiany nazwiska przedsiębiorcy lub siedziby
przedsiębiorstwa, przedsiębiorca obowiązany jest przedłożyć niezwłocznie
zezwolenie CEMT oraz książkę raportów dokumentujących przejazdy,
wymaganą zgodnie z dyspozycją § 5 ust. 1, w Urzędzie Federalnym w celu
dokonania sprostowania danych. Jeśli przedsiębiorca rezygnuje definitywnie
z prowadzenia działalności gospodarczej, wówczas obowiązany on jest oba
dokumenty zwrócić niezwłocznie Urzędowi Federalnemu.
§ 7
Zezwolenie CEMT w przedmiocie przewozu mienia
przesiedlenia
(1) Zezwolenie CEMT w przedmiocie przewozu mienia
przesiedlenia w rozumieniu rozdziału III część 3.4 ogólnej
rezolucji Rady Ministrów Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu (CEMT)
w sprawie drogowego transportu towarów z dnia 27 maja 1994 roku (Fed. Dz.
Ust. 1998 II str. 32) wydaje się przedsiębiorcy spełniającemu warunki
wymienione w § 4 ust. 1 zdanie 1 pkt 1. Zezwolenie jest ważne przez
okres pięciu lat. Urzędem właściwym dla wydania zezwolenia jest Urząd
Federalny. Do wniosku przedsiębiorca obowiązany jest dołączyć kopię
pozwolenia lub kopię licencji Wspólnoty.
(2) Zezwolenie CEMT w przedmiocie przewozu mienia
przesiedlenia wydawane jest na nazwisko przedsiębiorcy i nie może być
przeniesione. Na odcinku trasy przewozu przebiegającym na terytorium
kraju zastępuje ono pozwolenie wymagane zgodnie z § 3 ustawy o
samochodowym transporcie towarów.
(3) Zezwolenie CEMT w przedmiocie przewozu mienia
przesiedlenia może być wydane pod określonymi warunkami, mogą w nim
zostać nałożone obowiązki lub ograniczenia co do realizacji usług
transportowych.
(4) Odnośnie zezwolenia CEMT w przedmiocie przewozu
mienia przesiedlenia stosuje się odpowiednio niżej wymienione przepisy
ustawy o samochodowym transporcie towarów:
- § 3 ust. 3 (Wymogi co do warunków dostępu do
zawodu)
- § 3 ust. 5 (Cofnięcie i odwołanie pozwolenia)
- § 8 (Tymczasowa kontynuacja świadczenia usług
w zakresie samochodowego transportu towarów).
(5) W przypadku zmiany nazwiska przedsiębiorcy lub
siedziby przedsiębiorstwa, przedsiębiorca obowiązany jest przedłożyć
niezwłocznie zezwolenie CEMT w przedmiocie przewozu mienia przesiedlenia
w Urzędzie Federalnym w celu dokonania sprostowania danych. Jeśli
przedsiębiorca rezygnuje definitywnie z prowadzenia działalności
gospodarczej, wówczas obowiązany on jest zwrócić zezwolenie niezwłocznie
Urzędowi Federalnemu.
Rozdział 3
Trans graniczny transport samochodowy na podstawie
zezwoleń bilateralnych [ § 8]
§ 8
Ważność zezwolenia bilateralnego na części
trasy przewozu przebiegającej w kraju
Przedsiębiorcy posiadającemu siedzibę przedsiębiorstwa
w kraju właściwy urząd krajowy wydaje zezwolenie bilateralne w zakresie
realizacji trans granicznego towarowego transportu samochodowego w celach
zarobkowych, realizowanego z lub do państwa lub tranzytem przez państwo
nie będące członkiem Wspólnoty Europejskiej ani innym państwem - stroną
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jeśli przedsiębiorca spełnia
wymogi dopuszczenia do wykonywania zawodu zgodnie z § 3 ustawy o
samochodowym transporcie towarów. Na odcinku trasy przewozu przebiegającym
na terytorium kraju niniejsze zezwolenie zastępuje pozwolenie wymagane
zgodnie z dyspozycją § 3 ustawy o towarowym transporcie samochodowym.
Rozdział 4
Trans graniczny transport samochodowy na
podstawie zezwoleń dotyczących krajów trzecich [ § § 9 - 12]
§ 9
Zakres obowiązywania zezwolenia dotyczącego krajów
trzecich
Przedsiębiorca nie posiadający siedziby przedsiębiorstwa
na terytorium kraju musi posiadać zezwolenie dotyczące krajów trzecich,
jeśli przy realizacji trans granicznego transportu towarowego w celach
zarobkowych z lub do państwa lub tranzytem przez państwo nie będące ani
członkiem Unii Europejskiej ani innym państwem - stroną umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym, na odcinku trasy przebiegającym przez
terytorium kraju nie korzysta z uprawnienia wymaganego w tym celu zgodnie z
dyspozycją § 6 zdanie 1 i zdanie 2 pkt 1 do 3 ustawy o samochodowym
transporcie towarów.
§ 10
Udzielanie zezwolenia dotyczącego krajów trzecich
(1) Zezwolenie dotyczące krajów trzecich wydawane
jest przedsiębiorcy dopuszczonemu w kraju, w którym posiada on siedzibę
swojego przedsiębiorstwa, do realizacji trans granicznego towarowego
transportu samochodowego na rzecz podmiotów trzecich i odnośnie którego
to przedsiębiorcy nie znane są żadne fakty, z których wynikałyby
zastrzeżenia co do jego spolegliwości. Niniejszego zezwolenia nie można
przenosić.
(2) Zezwolenie udzielane jest na określony okres
czasu, co najmniej na jeden dzień kalendarzowy. Liczbę przejazdów, które
w tym okresie czasu można zrealizować, można ograniczyć.
(3) Zezwolenie dotyczące krajów trzecich może być
wydane pod określonymi warunkami, mogą w nim zostać nałożone obowiązki
lub ograniczenia co do realizacji usług transportowych.
(4) Urzędem właściwym do wydawania zezwolenia dotyczącego
krajów trzecich jest Federalne Ministerstwo Transportu, o ile prawo Unii
Europejskiej nie stanowi inaczej.
(5) Zezwolenie dotyczące krajów trzecich wydawane
jest przez urząd właściwy państwa, w którym przedsiębiorstwo posiada
swoją siedzibę, w przypadku gdy państwo to jest członkiem Unii
Europejskiej lub innym państwem - stroną umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym lub gdy przewidują to międzynarodowe umowy zawierane między
rządami lub podmiotami administracyjnymi. We wszystkich innych
przypadkach zezwolenie dotyczące krajów trzecich wydawane jest przez urząd
wyznaczony przez Federalne Ministerstwo Transportu.
§ 11
Zezwolenie dotyczące państw trzecich odnoszące
się do przedsiębiorcy i pojazdu
(1) Jeśli zezwolenie dotyczące państw trzecich
zostanie wydane przedsiębiorcy posiadającemu siedzibę swojego przedsiębiorstwa
w kraju będącym członkiem Unii Europejskiej lub w innym państwie będącym
stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wówczas jest ono ważne
na ten pojazd, w którym zezwolenie znajduje się podczas realizacji
przewozu.
(2) Przedsiębiorcy posiadającemu siedzibę swojego
przedsiębiorstwa w państwie nie będącym członkiem Unii Europejskiej
ani nie będącym innym państwem - stroną umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym zezwolenie dotyczące krajów trzecich wydawane jest na określony
pojazd lub na kilka określonych pojazdów.
(3) Zezwolenia dotyczącego krajów trzecich przedsiębiorca
nie może wykorzystywać równocześnie dla więcej niż jednego
pojazdu.
§ 12
Wyjątki
Zezwolenie dotyczące krajów trzecich nie jest wymagane
dla realizacji przewozów, które zgodnie z dyspozycją § 2 ust. 1 lub na
podstawie przepisów § 23 ust. 2 i 4 ustawy o samochodowym transporcie
towarów nie podlegają przepisom tej ustawy.
Rozdział piąty
Trans graniczny transport kombinowany w
celach zarobkowych [ § § 13 - 17]
§ 13
Definicja
Pod pojęciem trans granicznego transportu kombinowanego
w celach zarobkowych rozumiany jest przewóz towarów, podczas którego to
przewozu
- pojazd mechaniczny, przyczepa, nadwozie,
pojemnik wymienny lub kontener o długości minimum sześciu metrów
część odcinka trasy odbywa drogą, a inną część trasy -
koleją lub statkiem żeglugi śródlądowej lub statkiem żeglugi
morskiej (długość odcinka statkiem żeglugi morskiej w linii
prostej ponad 100 km),
- część odcinka trasy przebiega na terytorium
kraju a część za granicą i
- transport drogowy na terytorium kraju
realizowany jest jedynie między miejscem załadunku lub miejscem rozładunku
i
- najbliżej położonym przystosowanym
dworcem kolejowym, lub
- portem śródlądowym lub portem morskim
leżącym w promieniu maksymalnie 150 kilometrów w linii
prostej (dowóz do miejsca załadunku lub zabranie z miejsca rozładunku)
§ 14
Najbliżej położony przystosowany dworzec
kolejowy,
(1) W rozumieniu § 13 nr 3 lit. a pod pojęciem najbliżej
położonego przystosowanego dworca kolejowego, rozumiany jest taki
dworzec kolejowy,
- który wyposażony jest w urządzenia
dostosowane do rodzaju przeładunku wymaganego dla realizacji
transportu kombinowanego,
- z którego odbywa się regularna ekspedycja
transportu kombinowanego odpowiedniego rodzaju i w odpowiednim
kierunku i
- który posiada najkrótsze połączenie
drogowe z miejscem załadunku lub miejscem rozładunku,
wykorzystywane zwyczajowo do transportu.
(2) Na wniosek przedsiębiorcy Urząd Federalny,
odmiennie od regulacji ustępu 1, może wyznaczyć inny dworzec
kolejowy najbliżej położonym dostosowanym dworcem kolejowym, o ile taka
decyzja służy wspieraniu transportu kombinowanego. Przed podjęciem
decyzji Urząd Federalny może wysłuchać przedstawicieli
zainteresowanych kolei oraz operatora terminala.
(3) Przedsiębiorca zobowiązany jest zatroszczyć
się o to, aby w trakcie realizacji trans granicznego transportu
kombinowanego na całej długości trasy dostępne było zaświadczenie o
wyznaczeniu innego dworca kolejowego. Zaświadczenie, o którym mowa w
zdaniu 1, personel obsługujący transport obowiązany jest posiadać w
pojeździe i okazywać się nim na żądanie osób uprawnionych do
przeprowadzania kontroli.
§ 15
Dowiezienie do miejsca załadunku i zabranie z
miejsca rozładunku przez przedsiębiorców posiadających siedzibę przedsiębiorstwa
na terytorium kraju będącego stroną umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym
(1) Przedsiębiorca posiadający siedzibę przedsiębiorstwa
na terytorium kraju będącego członkiem Unii Europejskiej lub na
terytorium innego państwa - strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, na terytorium kraju może wykonywać usługi w ramach
transportu kombinowanego w rozumieniu § 13 w zakresie dowiezienia przesyłki
do miejsca załadunku lub zabrania przesyłki z miejsca rozładunku, jeśli
spełnia on wymogi dopuszczenia do wykonywania zawodu oraz wymogi co do
dostępu do rynku usług w zakresie samochodowego transportu towarów między
krajami członkowskimi.
(2) Przedsiębiorca zobowiązany jest zatroszczyć
się o to, aby w trakcie realizacji przewozu w rozumieniu dyspozycji ustępu
1 dostępny był dokument potwierdzający spełnienie wymogów co do dostępu
do wykonywania zawodu oraz wymogów co do dostępu do rynku usług w
zakresie samochodowego transportu towarów między krajami członkowskimi.
Dokument potwierdzający, o którym mowa w zdaniu 1, personel obsługujący
transport obowiązany jest posiadać w pojeździe i okazywać się
nim na żądanie osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli.
§ 16
Dowiezienie do miejsca załadunku i zabranie z
miejsca rozładunku przez przedsiębiorców nie posiadających siedziby
przedsiębiorstwa na terytorium kraju będącego stroną umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym
- Przedsiębiorca nie posiadający siedziby przedsiębiorstwa
w kraju będącym członkiem Unii Europejskiej ani w innym kraju będącym
sygnatariuszem umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
- może realizować na terytorium kraju
przewozy w ramach transportu kombinowanego w rozumieniu § 13 w
relacji dowozu przesyłki do miejsca załadunku lub zabrania przesyłki
z miejsca rozładunku, jeśli na podstawie umów międzynarodowych
uzyskał on w tym zakresie szczególne zezwolenie;
- przy wykonywaniu przewozów na terytorium
kraju w ramach transportu kombinowanego w rozumieniu § 13, w
relacji dowozu przesyłki do miejsca załadunku lub zabrania przesyłki
z miejsca rozładunku zwolniony jest z obowiązku posiadania
pozwolenia lub zezwolenia, jeśli
- przy realizacji przewozu w relacji
dowozu przesyłki do miejsca załadunku lub zabrania przesyłki
z miejsca rozładunku pojazd przekracza granicę lub
- przy przekraczaniu granicy pojazd
transportowany jest wraz z ładunkiem koleją lub statkiem żeglugi
śródlądowej lub statkiem żeglugi morskiej i realizowany
jest tylko przewóz w relacji dowozu przesyłki do miejsca załadunku
lub zabrania przesyłki z miejsca rozładunku i
- w państwie, w którym przedsiębiorca
posiada siedzibę przedsiębiorstwa, dopuszczony on jest do świadczenia
usług w zakresie samochodowego transportu towarów na rzecz
podmiotów trzecich i nie znane są żadne fakty dotyczące
przedsiębiorcy, z których wynikałyby zastrzeżenia co do
jego osobistej spolegliwości.
- Przedsiębiorca zobowiązany jest zatroszczyć
się o to, aby w trakcie wykonywania przewozu w rozumieniu dyspozycji
ustępu 1 pkt. 1 dostępne było zezwolenie lub w trakcie wykonywania
przewozu w rozumieniu dyspozycji ustępu 1 pkt. 2 dostępny był
dokument potwierdzający spełnienie wymogów, o których mowa w ustępie
1 pkt. 2 litera c pierwsza część zdania. Wymagany w danym przypadku
dokument potwierdzający, o którym mowa w zdaniu 1, personel obsługujący
transport obowiązany jest posiadać w pojeździe i okazywać się
nim na żądanie osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli.
§ 17
Dowód na okoliczność wykonywania trans
granicznego transportu kombinowanego w celach zarobkowych
(1) Przedsiębiorca zobowiązany jest zatroszczyć
się o to, aby podczas transportu przesyłki do miejsca załadunku w
rozumieniu § 15 lub § 16 dostępne było potwierdzenie dokonania
rezerwacji wystawione przez kolej lub przedsiębiorstwo żeglugi lub
instytucje, którym kolej lub przedsiębiorstwo żeglugowe zleciło
wykonanie usługi. W przypadku, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt. 2
litera b, potwierdzenie dokonania rezerwacji zgodnie z dyspozycją zdania
1, musi również zawierać numer rejestracyjny pojazdu. Personel
wykonujący przewóz obowiązany jest posiadać potwierdzenie dokonania
rezerwacji w pojeździe i okazywać się nim na żądanie osób upoważnionych
do dokonywania kontroli.
(2) Przedsiębiorca zobowiązany jest zatroszczyć
się o to, aby podczas przewozu przesyłki z miejsca rozładunku w
rozumieniu § 15 lub § 16 dostępny był dokument wystawiony przez kolej
lub przedsiębiorstwo żeglugi lub instytucje, którym kolej lub przedsiębiorstwo
żeglugi zleciło wykonanie usługi, dokumentujący wykorzystywany
kolejowy dworzec rozładunkowy lub port żeglugi śródlądowej lub port
żeglugi morskiej. W przypadku, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt. 2
litera b, dowód zgodnie z dyspozycją zdania 1, musi również zawierać
numer rejestracyjny pojazdu. Personel wykonujący przewóz obowiązany
jest posiadać w pojeździe dowód, o którym mowa w zdaniu 1 i okazywać
się nim na żądanie osób upoważnionych do dokonywania kontroli.
Rozdział 6
Przepisy wspólne [ § § 18 - 19]
§ 18
Warunki co do wykorzystywania pojazdów
mechanicznych
Jeśli przedsiębiorstwo posiada siedzibę w kraju będącym
członkiem Unii Europejskiej lub w innym kraju będącym stroną umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym, wówczas do wykonywania trans granicznego
samochodowego transportu towarów lub kabotażu przedsiębiorca może użytkować
tylko taki pojazd, który dopuszczony jest do ruchu w jednym z wyżej
wymienionych państw. Jeśli siedziba przedsiębiorstwa nie znajduje się w
jednym z państw wymienionych w zdaniu 1, wówczas do wykonywania trans
granicznego samochodowego transportu towarów lub kabotażu przedsiębiorca
może użytkować tylko taki pojazd, który dopuszczony jest do ruchu w
kraju, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorstwa.
§ 19
Wykluczenie przedsiębiorców posiadających
siedzibę przedsiębiorstwa poza terytorium państw stron układu o
Europejskim Obszarze Gospodarczym z wykonywania samochodowego transportu
towarów
(1) Federalne Ministerstwo Transportu lub urząd
wyznaczony przez to ministerstwo na okres do sześciu miesięcy może
wykluczyć przedsiębiorców, nie posiadających siedziby przedsiębiorstwa
w kraju będącym członkiem Unii Europejskiej ani w innym kraju będącym
stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, z wykonywania
samochodowego transportu towarów na terytorium kraju i w relacji z
krajem, jeśli osoby, które są odpowiedzialne za kierowanie przedsiębiorstwem
lub ich pełnomocnicy naruszyli obowiązujące w kraju przepisy dotyczące
drogowego transportu towarów, poruszania się pojazdami mechanicznymi,
podatków lub obowiązkowych ubezpieczeń samochodowych.
(2) W przypadku czynów karalnych, popełnionych w związku
z wykonywaniem samochodowego transportu towarów lub w przypadku kolejnych
poważnych naruszeń przepisów wymienionych w ustępie 1, Federalne
Ministerstwo Transportu lub urząd przez nie wyznaczony może definitywnie
wykluczyć przedsiębiorcę z wykonywania przewozów wymienionych w ustępie
1.
Rozdział 7
Wykroczenia, wejście w życie i utrata mocy obowiązującej
[ § § 20 - 21]
§ 20
Wykroczenia
W rozumieniu § 19 ust. 1 pkt. 2 ustawy o samochodowym
transporcie towarów popełnia wykroczenie, kto umyślnie lub nieumyślnie
- wbrew dyspozycji § 2 zdanie 1 nie przekazuje
informacji, przekazuje ją nieprawidłowo, niekompletnie lub w niewłaściwym
czasie lub nie przedstawia dowodu, przedstawia go nieprawidłowo,
niekompletnie lub w niewłaściwym czasie,
- narusza nałożony do wykonania obowiązek zgodnie
z dyspozycją § 4 ust. 4, § 7 ust. 3 lub § 10 ust. 3,
- wbrew dyspozycji § 5 ust. 1 zdanie 1 nie prowadzi
książki raportów przejazdów, prowadzi ją niewłaściwie lub
niekompletnie,
- wbrew dyspozycji § 5 ust. 2 zdanie 1 nie troszczy
się o to, aby książka raportów przejazdów znajdowała się podczas
transportu w pojeździe,
- wbrew dyspozycji § 5 ust. 2 zdanie 2 nie wozi ze
sobą książki raportów przejazdów lub nie okazuje jej lub nie
okazuje jej w odpowiednim czasie,
- wbrew dyspozycji § 5 ust. 3 nie przedkłada
raportu przejazdów lub nie przedkłada go w odpowiednim czasie lub nie
zgłasza faktu nieodbycia przejazdu lub nie zgłasza go w odpowiednim
czasie,
- wbrew dyspozycji § 11 ust. 3 zezwolenie dotyczące
krajów trzecich wykorzystuje jednocześnie dla więcej niż jednego
pojazdu,
- wbrew dyspozycji § 14 ust. 3 zdanie 1, § 15 ust.
2 zdanie 1, § 16 ust. 2 zdanie 1 lub § 17 ust. 1 zdanie 1 lub ust. 2
zdanie 1 nie troszczy się o to, aby podczas przewozu dostępne było poświadczenie,
dowód, zezwolenie lub potwierdzenie dokonania rezerwacji,
- wbrew dyspozycji § 14 ust. 3 zdanie 2, § 15 ust.
2 zdanie 2, § 16 ust. 2 zdanie 2 lub § 17 ust. 1 zdanie 3 lub ust. 2
zdanie 3 nie nie posiada przy sobie poświadczenia, dowodu lub
potwierdzenia dokonania rezerwacji lub nie okazuje tych dokumentów lub
nie okazuje ich w odpowiednim czasie,
- wbrew dyspozycji § 18 użytkuje pojazd lub
- narusza zarządzenie, o którym mowa w § 19.
§ 21
Wejście w życie, utrata mocy obowiązującej
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym
po jego ogłoszeniu. Jednocześnie tracą moc obowiązującą:
- rozporządzenie z dnia 2 stycznia 1973 roku do
ustawy o samochodowym transporcie towarów w sprawie pojazdów zastępczych
(Fed. Dz.U. I str. 1), ostatnio znowelizowane w drodze artykułu 1
rozporządzenia z dnia 20 lipca 1994 r. (Fed. Dz.U. I str. 1733),
- rozporządzenie z dnia 29 marca 1991 roku do
ustawy o samochodowym transporcie towarów w sprawie kabotażu (Fed.
Dz.U. I str. 860), znowelizowane w drodze artykułu 1 rozporządzenia z
dnia 11 października 1995 roku (Fed. Dz.U. I str. 1414),
- rozporządzenie z dnia 4 lutego 1993 roku w
sprawie trans granicznego samochodowego transportu towarów
realizowanego na podstawie licencji Wspólnoty (Fed. Dz.U. I str. 226),
ostatnio znowelizowane w drodze artykułu 4 rozporządzenia z dnia 11 października
1995 roku (Fed. Dz.U. I str. 1414),
- rozporządzenie z dnia 1 marca 1994 roku do ustawy
o samochodowym transporcie towarów w sprawie książki przejazdów (Fed.
Dz.U. I str 388),
- rozporządzenie w sprawie procedury dowodowej i zgłoszeniowej
w przedmiocie ubezpieczenia przedsiębiorstw realizujących samochodowy
transport towarów w brzmieniu ogłoszenia z dnia 18 listopada 1984 roku
(Fed. Dz.U. I str. 1404), znowelizowane w drodze artykułu 2 rozporządzenia
z dnia 20 lipca 1994 roku (Fed. Dz.U. I str. 1733),
- rozporządzenia z dnia 19 grudnia 1968 roku w
sprawie trans granicznego samochodowego transportu towarów wykonywanego
przez przedsiębiorców zagranicznych (Fed. Dz.U. I str. 1364),
znowelizowane ostatnio w drodze artykułu 5 rozporządzenia z dnia 11 października
1995 roku (Fed, Dz. U. I str. 1414),
- rozporządzenie do ustawy o samochodowym
transporcie towarów w sprawie zwolnień w brzmieniu opublikowania z
dnia 8 czerwca 1993 roku (Fed. Dz.U. I str. 1003), ostatnio
znowelizowane w drodze rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1995 roku (Fed.
Dz.U. I str. 2066),
- rozporządzenie z dnia 17 lipca 1974 roku w
sprawie trans granicznego samochodowego transportu towarów wykonywanego
na podstawie zezwoleń CEMT (Fed. Dz.U. I str. 1521), ostatnio
znowelizowane w drodze artykułu 6 rozporządzenia z dnia 11 października
1995 roku (Fed. Dz.U. I Str. 1414),
- rozporządzenie z dnia 9 grudnia 1986 roku do
ustawy o samochodowym transporcie towarów w sprawie maksymalnej liczby
(Fed. Dz.U. I str. 2452), ostatnio znowelizowane w drodze artykułu 6
ust. 122 ustawy z dnia 27 grudnia 1993 roku (Fed. Dz.U. I str. 2378),
- rozporządzenie z dnia 18 lutego 1988 roku w
sprawie trans granicznego transportu kombinowanego (Fed. Dz.U. I str.
198), ostatnio znowelizowane w drodze rozporządzenia z dnia 17 marca
1994 roku (Fed. Dz.U. I str. 581) i
- rozporządzenie z dnia 1 marca 1993 roku do
ustawy o samochodowym transporcie towarów w sprawie dalekobieżnego
transportu zakładowego (Fed. Dz.U. I str. 388, 390, znowelizowane w
drodze artykułu 4 pkt. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 1997 roku (Fed. Dz.U.
I str. 2075).
|