W dniu 12 listopada 2002 roku na posiedzeniu Zarządu Głównego O.Z.P.T.Drogowego w Łodzi  została podjęta uchwała o Ostrzegawczym Czynnym Proteście Przewoźników.

Ostrzegawczy Protest Czynny polegać będzie na blokowaniu w dniu 22 listopada 2002 roku w godzinach pomiędzy 13-16.00 wyznaczonych  miejsc w Polsce przez przewoźników. Podczas blokowania należy uwzględnić możliwości przejazdu karetek pogotowia oraz straży pożarnej . 

Miejsca w których odbędą się blokady zostaną opublikowane dopiero 20 listopada 2002.

Protest dotyczy niespełnienia przez V-ce Premiera Ministra Infrastruktury Marka Pola do 15 listopada 2002 roku postulatów i żądań  przewoźników . 

Do wzięcia udziału w PROTEŚCIE zapraszamy wszystkich przewoźników .

2002 listopad 21 L.dz. O.Z.P.T.D / 234/02

W rezultacie nowych uregulowań dotyczących organizacji i wykonywania transportu drogowego, które weszły w życie z dniem 01 stycznia 2002 roku oraz dotychczasowej działalności Rządu RP w tej sferze, stało się oczywiste, że transport drogowy dotknięty jest wyjątkowo trudnym do usunięcia stanem kryzysu gospodarczego i ekonomicznego.

Wskutek popełnionych błędów stan kryzysowy wywołany został przede wszystkim przez:

1. błędy w ustawie o transporcie drogowym oraz w ustawodawstwie towarzyszącym, przez zwłaszcza stworzenie korupcjogennego systemu licencjonowania i certyfikowania przewoźników polskich,
2. znacząco wyższe obciążenia fiskalne i podatkowe przewoźników,
3. nadanie nadmiernych uprawnień Inspekcji Transportu Drogowego, a zwłaszcza do nakładania nadmiernie wysokich i nieuzasadnionych kar na przewoźników,
4. wprowadzenie licznych i zbędnych z punktu widzenia potrzeb funkcjonowania Państwa i transportu, obowiązków i obciążeń organizacyjnych, formalnoprawnych i kontrolnych względem pracodawców w przewozach drogowych,
5. niepotrzebne i nieuzasadnione w wielu przypadkach uzależnienie zmian od normatywów Unii Europejskiej, a przecież w Wielkiej Brytanii pojazdy jeżdżą pod prąd w przeciwieństwie do pozostałych krajów Unii Europejskiej i nic się nie dzieje.

Działania te równocześnie wskazują, w ocenie Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego, że:

1. celem tak realizowanych przez Rząd RP zmian w transporcie drogowym i polskiej polityki transportowej, jest zlikwidowanie w Polsce transportu drogowego – albowiem w takim ujęciu nie będzie on żadną konkurencją dla transportu Unii Europejskiej i przestaje być działalnością przynoszącą dochody nie tylko przewoźnikom, ale nade wszystko Państwu polskiemu w następstwie „zaduszenia” transportu polskiego,
2. zamiarem autorów jest dalsze zwiększenie w Polsce bezrobocia – albowiem wskutek „zaduszenia” polskiego transportu drogowego ulegnie likwidacji większość firm transportowych i w konsekwencji ich właściciele i zatrudnieni kierowcy będą szukać pracy w innych zawodach lub pozostaną bezrobotni,
3. jeżeli zaś polityka transportowa Rządu RP nakierowana była na osiągnięcie innych celów, to wprowadzone zmiany wskazują na kompletny brak rozeznania o sytuacji w transporcie drogowym, na kompletny brak wiedzy o zasadach funkcjonowania transportu drogowego ( o jego potrzebach i potrzebach gospodarki krajowej ) oraz na niedostrzeganie i lekceważenie dramatycznie zarysowanej sytuacji kryzysowej w polskim transporcie drogowym,
4. unicestwiana jest w ten sposób, a nie rozwijana jak twierdzi Rząd RP, wszelka przedsiębiorczość i samozatrudnienie w transporcie drogowym, albowiem naruszany jest niewątpliwie istniejący dotychczas konstytucyjny porządek prawny w szczególności przez to, że odbierane są przewoźnikom prawa już raz nabyte ( dotyczy certyfikatów i licencji ).

Przedstawiany wielokrotnie Rządowi RP katalog wniosków niwelujących negatywne skutki wprowadzanych zmian prawa transportowego i zasad funkcjonowania polskiego transportu krajowego i międzynarodowego w ocenie Związku Pracodawców powinien był stanowić dla Rządu RP podstawę do systemowych przemyśleń i poważną przesłankę do negocjacji i rozmów o sprawach polskiego transportu z przewoźnikami i ich główną w tym zakresie reprezentacją, jaką jest Ogólnopolski Związek Pracodawców Transportu Drogowego.

Składane propozycje Zarządu Głównego Związku miały na względzie przede wszystkim ochronę coraz bardziej zagrożonych interesów zgrupowanych przewoźników drogowych ( tak krajowych jak i międzynarodowych ) i miały zapobiec dalszemu pogarszaniu i tak nieciekawej sytuacji ekonomicznej tych przewoźników.

Zarząd Związku następnie kilkakrotnie zaproponował wszczęcie rozmów o tych sprawach oraz o drogach i metodach, które pozwolą w sposób bezkonfliktowy wprowadzić do obowiązującego porządku prawnego składane propozycje zmian – jednak bezskutecznie, co doprowadziło z jednej strony do niewątpliwej sytuacji kryzysowej z drugiej zaś, wobec nie pozostawienia przewoźnikom wyboru – do konieczności czynnego zaprotestowania wobec bezczynności Rządu RP.

A na marginesie tylko godzi się zauważyć, że Budżet Państwa nie dopłacił ani jednej złotówki do prywatyzacji transportu i nie dopłaciłby również gdyby uwzględnił wnioski przewoźników, że miejsca pracy tworzone przez przedsiębiorców transportu są najdroższe (około 600 000 zł na jedno miejsce pracy), a mimo tego przedsiębiorców tych Państwo obciążyło najwyższymi ze wszystkich podmiotów gospodarczych kosztami działalności – a przy tym oczywiście bezzasadnie.

Należy nadto pamiętać, że większość firm przewozowych korzysta z kredytów na zakup środków transportowych i innych trwałych oraz na bieżącą działalność, że kredyty te „kosztują” a w konsekwencji mają niemały wpływ na obniżenie dochodowości tych firm poniżej progu rentowności, a w ostateczności kredyty przecież należy zwrócić.

Mimo dramatycznych jednak prób i dążenia do ugodowego rozważenia i załatwienia problemów nurtujących przewoźników polskiego transportu drogowego, ani Premier Rządu RP ani żaden inny z adresatów petycji i wystąpień Związku nie przejawił należytej inicjatywy i zrozumienia dla podjęcia tych problemów.

Co więcej odnotowane zostały działania Rządu RP powiększające istniejący kryzys przez dopuszczenie do zwiększenia na polskim rynku transportowym i tak nadmiernej liczby promes i licencji przewozowych.

Problemy te zostały sprecyzowane między innymi w petycji złożonej na ręce Premiera i Wicepremiera ( Ministra Infrastruktury ) RP, Marszałka Sejmu, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz Rzecznika Praw Obywatelskich.

Zarząd Główny Związku ponadto ponawiał omawiane propozycje w pisemnych wystąpieniach z kwietnia, czerwca, lipca i października 2002 r.

W tym stanie Komitet Protestacyjny Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego wzywa Rząd Rzeczypospolitej Polskiej do natychmiastowego, nie później niż w przeciągu najbliższych dwóch tygodni:

• podjęcia rozmów z reprezentacją Związku w omawianych sprawach celem ustalenia zasad i terminów proponowanych zmian,

albo:

• wprowadzenie zmian w tym terminie do obowiązującego prawa oraz do wystąpienia z inicjatywami ustawodawczymi w sprawach, w których zmiana przepisów wymagany woli władzy ustawodawczej,

a ponadto:

• odwołania ze stanowisk wszystkich osób odpowiedzialnych za powstanie sytuacji kryzysowej w polskim transporcie drogowym oraz za powstałe zaniedbania i za wysoce lekceważący stosunek względem polskich przewoźników, ich reprezentacji jaką jest Ogólnopolski Związek Pracodawców Transportu Drogowego oraz nurtujących ich problemów, w tym zwłaszcza: Panów Tomasza Michalskiego i Mieczysława Muszyńskiego odpowiedzialnych za dezinformację Rządu w sprawach transportu drogowego

za Komitet Protestacyjny
tu podpis

Siedziba - ul Przytycka 47, 26-600 Radom tel.048/331 24 28, fax 048/331 44 07
Przewodniczący Kozik Stanisław Tel. kom. 0605 96 46 94,

W dniu 2002-10-18 w siedzibie Oddziału Regionalnego w Łodzi odbyło się posiedzenie Zarządu Głównego O.Z.P.T.D.

Na posiedzeniu w dniu 18.10.2002 r Zarząd Główny podjął następujące Uchwały:

1 Polski transport, krajowy i międzynarodowy, znalazły się w stanie kryzysu wskutek wprowadzenia restrykcyjnych przepisów dotyczących funkcjonowania tej gałęzi gospodarki narodowej i nie uwzględniających żywotnych interesów przewoźników oraz wskutek drastycznego fiskalizmu prowadzącego do likwidacji działalności gospodarczej i miejsc pracy. Z tego względu w ocenie Zarządu Głównego uwzględniając zgłoszone wnioski należy podjąć akcję protestacyjną która rozpoczęta zostanie protestem biernym polegającym na oplakatowaniu pojazdów przez okres 21 dni / od 21 października 2002 r poczynając / plakatami o treści "Ogólnopolski protest przewoźników.

3 DALSZE FORMY PROTESTU CZYNNEGO USTALONE ZOSTANĄ l PODJĘTE ZOSTANĄ W PRZYPADKU NIEUWZGLĘDNIENIA POSTULATÓW PROTESTUJĄCYCH PRZEWOŹNIKÓW DROGOWYCH, PRZY CZYM NIE PÓŹNIEJ NIŻ W DNIU 15 LISTOPADA 2002 R.

1. Aktualnie występuje na rynku transportowym poważna i trwała nadwyżka podaży nad popytem, która powoduje zagrożenie dla stabilności i przetrwania znacznej liczby przewoźników, o której traktują art 4 pkt. 21 ustawy o transporcie drogowym z 2001 roku.

Zarząd Główny wnosi zatem o o ogłoszenie że w Rzeczypospolitej Polskiej wytworzyła się sytuacja kryzysowa w transporcie drogowym a wobec tego zachodzą podstawy do zastosowania art. 10 ust. 4 i 5 i wstrzymanie wydawania nowych promes i licencji na okres 6 miesięcy oraz na dalszy okres jeżeli sytuacja kryzysowa nie zostanie opanowana.

2. znowelizowanie ustawy o czasie pracy i dostosowanie jej postanowień do warunków istniejącej infrastruktury drogowej.

3. zakończenie prac związanych z nowelizacją ustawy o transporcie drogowym, zgodnie z projektem zmian opracowanym przez komisję społeczną.

4. znowelizowanie Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 1999 r w sprawie warunków technicznych pojazdów a dotyczącego dopuszczalnych nacisków na os i dopuszczalnej masy całkowitej zgodnie z wnioskiem złożonym w miesiącu wrześniu na ręce Wicepremiera Rządu RP Pana Marka Pola.

5. obniżenie kar pieniężnych niewspółmiernie wysokich w stosunku do popełnionych wykroczeń i nakładanych w drodze decyzji przez inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego oraz zawieszenie ich stosowania do czasu opracowania nowego w tym zakresie taryfikatora.

Zarząd Główny Związku stwierdza, że w dotychczasowych rozmowach z niektórymi przedstawicielami Rządu RP wykazana została niedostateczna ich kompetencja, brak wiedzy o procesach rządzących działalnością transportową tak w kraju jak i poza granicami, a ponadto ujawniły się próby wprowadzania w błąd odpowiedzialnych członków Rządu.

Z tego względu Zarząd Główny Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Transportu Drogowego wnosi o odwołanie z dotychczas zajmowanych stanowisk:

1. Pana TOMASZA MICHALSKIEGO

2. Pana MIECZYSŁAWA MUSZYŃSKIEGO